wyuczona beznadziejność

Przypomniało mi się.
Przypomniało mi się ,że poroniłam. To tak jakby ktoś splunął mi w twarz i wykrzyczał ''JESTEŚ DO NICZEGO!!!"
Tak właśnie się dzisiaj czuję.

W poniedziałek na terapii wzmacnialiśmy pozytywne obrazy. Dzisiaj ich w moim umyśle brak.
Czy to regresja?

wsłuchać się w siebie

No i wylądowałam! Znów na kozetce, ha! Muszę przyznać ,że bardzo się cieszę. Po 8 miesiącach przerwy wróciłam, by kontynuować pracę nad sobą. No to jazda!

Wiedzieliście ,że niewypowiedziane słowa grzęzną w gardle powodując fizyczny dyskomfort? Taka ciekawostka z mojej ostatniej sesji.

A dla tych którzy się interesują rozwojem osobistym proponuję ciekawy artykuł <klik, klik >

niedzielne grilowanie

W rolach głównych:

1. Ja - czyli dupkokręcik

2. Bart - obżarłok          

kolejny raz

Znalazłam! Ha!! Czyli nie jestem szalona! Cieszę się, że są ludzie którzy myślą podobnie.

W poniedziałek zaczynam terapie. To będzie już moje czwarte podejście,
ha!  Ale jest postęp! Tym razem wiem czego napewno nie chcę!

pendolino

Chyba lubię ten rowerowy masochizm. Zmęczona , czy nie, ważne by była pogoda :) Biorę swoją fioletową strzałkę i pędzę i kręcę przez całe 25 minut , a czasem i dłużej jak trza pod wiatr. Niedługo będę cinka jak słomka, ha! ''Wąska w pasie dobrze...." Hue,hue,hue!
Brawura, bo bez kasku pomykam! No ale odkąd ścięłam włosy to w kasku nie mogę, bo nawet w kitkę nie da się złapać! Wrrr.... A jak debil wyglądać nie chcę, więc brawurowo, z nutką adrenaliny sumę po czarnej wstążce wymijając dwuśladowce.

power nap

Zdrzemłam się. 3 godziny! LOL! W biały dzień! Hehe. To ci dopiero ''power nap! ''
Wolnego nie miałam. Bynajmniej. Chyba nałykałam się za dużo świeżego powietrza kręcąc pedałami (?! ) przez dobre 15 kilometrów.
A więc wstaję po takiej ''którkiej'' drzemce z bólem głowy! No żesz kurwa! Zajebiście :/
Idę do kuchni i pac plaster na czoło. Taki niebieski, chłodzący :D Leków na bóle nie biorę, bo zakwaszają. Hehe , taką mam jazdę.

Szukałam baterii do wibratora, też ni ma :/ Hehe , żartuje ;) Ale nie z bateriami. Z wibratorem ;P

umieram?

Od trzech dni chodzę jak z kijem w dupie. Jęczę, stękam i nic nie pomaga. Według google mam tężca, reumatyzm, wirusowe zapalenie wątroby i raka. Aha....dzięki! Nie pamiętam ile razy w swoim życiu miałam już raka. LOL!
Nigdy więcej takich porad!

W piątek idziemy zobaczyć nowe mieszkanie. Nie, nie! Pardą!!! Nie mieszkanie ,a apartament! Ha! Tacy fansi są Koseccy. Nadziei z mojej strony brak. Już dwa razy zawiązywaliśmy umowę lecz nadal mieszkamy w tym samym centrum dowodzenia :/  Ale pójść zobaczyć moszna. Hehe.

Zaczynam fazę dni płodnych a w domu gumek nie ma. Łololololo!

wracam

Wstaję rano i nie robię nic. Można? Moszna. Zatem leżę jak zwierzę i obmyślam nowy plan.

Zawsze jak wracam z wakacji dostaję doła. Co ja pącze! Doła mam niemal przez cały czas ,ha! Taki warkocz przeplatany humorem.
Kogo ja właściwie chciałam oszukać? Komu zaimponować? No przyznaj się mały dziadu! W każdym razie nie wyszło.

Ślimaczym krokiem do mety.
Postanowiłam! Klikam ''utwórz'' i w tytule piszę ''terapia''.
Projekt ''bobas'' wstrzymany. W uszach nadal dźwięczą mi słowa '' nie zawsze udaje się za pierwszym razem''.
Niby tak , ale my przecież jesteśmy Koseccy - Bąkowscy! Czemu smutne historie muszą się nas imać? Wydarzenia majaczą jak sen. Może mi się to tylko wydawało? Nic wielkiego. Bywa.
Nic się nie dzieje bez powodu, wszystko do czegoś prowadzi - oto moja dewiza.

Nowy plan, na kolejne 6 miesięcy. Jeśli tylko będę codziennie pracować nad zmianą, powoli, powolutku... Za szybko spoczęłam na laurach. Teraz wiem. Mądrzejsza o kolejne doświadczenie.
Czy następne pół roku jest w stanie coś zmienić? Pragnę wierzyć że TAK!

!@#$%^&

Słowo gangrena cieszy mnie dziś niepomiernie.

Przyszłam z pracy i hop w piżamkę! Zadań na dzisiejszy dzień brak. Mogę spokojnie poużalać się nad sobą i  co najwyżej umyć głowę. Eh....zjadło by się coś słodkiego.

 Pamiętajcie, najpierw makijaż, później włosy! Nigdy na odwrót!

łelkom to Polandia

Moja noga stanęła w ojczyźnie. Wreszcie! Po półtora rocznej przerywie LOL! Ale co tam ja! Są i tacy, co dopiero po pięciu latach decydują się na ten krok :)  ( pozdro dla Marka! )
Tydzień w PL zdecydowanie wystarczy dla mojego żołądka i wątroby. Pojadłam, popiłam, wróciłam. Czas zacząć się wdrażać w Dublińskie życie. Powolutku.