konstruktywnie

Co jestem wstanie zmienić by poczuć się lepiej? By mniej się frustrować? By polubić siebie?

Przyzwolenia.

Przyzwolenia to takie małe , z pozoru nieistotne rzeczy które w gruncie rzeczy wkurwiają, i to bardzo. Przeczytałam kiedyś o tym taki artykuł i z doświadczenia wiem ,że tak naprawdę jest. Bo niby ta popsuta półka nie wywołuje u ciebie żadnych emocji, a jednak jak przychodzi gorszy dzień to masz ochotę rozpierdolić cały dom.
Wczoraj tuż po tym jak przez pół dnia poużalałam się nad sobą stwierdziłam ,że mam tylko dwie opcje:

1. Położyć się i umrzeć

          albo

2.Odpocząć, zebrać się do kupy i kolejny raz spróbować

Podczas relaksacyjnej kąpieli stworzyłam sobie listę rzeczy na które przyzwalam, które wysysają ze mnie energię ponieważ mnie wkurzają, jednak przymykam na nie oko, bo te sprawy nie są aż tak ważne. Czyżby? Jak mogę układać sobie w głowie skoro wokół mnie panuje taki syf?

W ciągu 5ciu minut na liście pojawiło się ponad 30 pozycji, między innymi:

* brudne ściany
* brudne okna
* ptasie kupy na podłodze (?)
* urwana półka ( bo trzeba było ratować Lili. Ale halo, to było ze 4 miesiące temu!)
* rzeczy na stole
* rzeczy na komodzie
* buty na przedpokoju
* popsuty kosz na śmieci
* rzeczy pod łóżkiem
* nieporządek w półkach
* wywieszone pranie w dużym pokoju
* resztki naklejki na komodzie ( kurwa! mieszkamy tu już ponad 3 lata i nigdy nie chciało mi się tego usunąć!)
* pusta ramka
* ramka na parapecie
* kurz na parapecie
* zdechnięte kwiatki na parapecie...itp

Kurwa, w jakim chlewie ja mieszkam i czemu na to sobie pozwalam?! Większość z tych rzeczy mogę zrobić od razu, mogę zerwać tą jebaną naklejkę z komody na którą patrzę od razu po przebudzeniu, mogę zetrzeć kurze , zrobić porządek w półkach i odświeżyć ściany. Dosyć! Tak nie może być!